-
1 barwa
сущ.• звук• колорит• краситель• краска• окраска• оттенок• тембр• тон• цвет* * *barw|a♀ 1. цвет ♂, краска, окраска;\barwa ochronna защитная окраска; \barwaу ciepłe, zimne тёплые, холодные тона;
2. муз. тембр ♂;\barwa dźwięku тембр звука; ● malować w czarnych \barwaach рисовать в мрачных тонах; polskie \barway narodowe польские национальные цвета (белый и красный);
bronić barw Polski спорт. защищать спортивную честь (цвета) Польши+1. kolor, zabarwienie
* * *ж1) цвет m, кра́ска, окра́скаbarwa ochronna — защи́тная окра́ска
barwy ciepłe, zimne — тёплые, холо́дные тона́
2) муз. тембр mbarwa dźwięku — тембр зву́ка
•- polskie barwy narodowe
- bronić barw PolskiSyn:kolor, zabarwienie 1) -
2 barwa
f цвет barwa dźwięku тембр, окраска звука barwa ochronna защитная окраска barwa pochodna вторичный цвет barwa podstawowa первичный цветKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > barwa
-
3 Tarnfärbung
Tarnfärbung f ZOOL barwa ochronna
См. также в других словарях:
barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… … Słownik języka polskiego
ochronny — «taki, który ochrania, zabezpiecza przed uszkodzeniem, zniszczeniem; taki, który przeciwdziała, zapobiega czemuś» Farba, powłoka ochronna. Kombinezon, fartuch ochronny. Okulary ochronne. Ubranie ochronne. Straż ochronna. Wały ochronne. ∆ Znak… … Słownik języka polskiego
ubarwienie — n I 1. rzecz. od ubarwić. 2. «barwa skóry lub sierści zwierząt, upierzenia ptaków, czasem ogólniej: barwa, zabarwienie czegoś; sierść, skóra, upierzenie mające pewną barwę» Ptak o pięknym ubarwieniu. Niestałość ubarwienia kameleona. ∆ Ubarwienie… … Słownik języka polskiego